Zobacz również:

Zobacz również:

TERAPIA MANUALNA WG KONCEPCJI KALTENBORNA I EVJENTHA

Określenie "Terapia Manualna" oznacza dosłownie leczenie ręczne (Lac. manualis = ręczne). Omawiana metoda, bywa również określana mianem Ortopedyczno-Manualnej Terapii (OMT) lub Nordyckim Systemem Ortopedycznej Manipulacyjnej Terapii wg. Kaltenborna-Evjneth`a.

Metoda jest ukierunkowana na leczenie tzw. dysfunkcji somatycznych:
- leczenie bólu
- leczenie hypomobilności
- leczenie hypermobilności

Ponieważ ortopedyczne dysfunkcje narządu ruchu będące wynikiem przeciążenia, urazów, mikrourazów bądź zapalenia często obejmują wiele różnych tkanek, to w pierwszym rzędzie należy przeprowadzić szczegółową analizę dolegliwości pacjenta (bólu). Dysfunkcja może dotyczyć stawu, nerwu lub mięśnia albo wszystkich tych tkanek jednocześnie.

W tym celu aby nie przeoczyć podczas badania żadnej oceny, poleca się postępowanie według schematycznie ułożonej kolejności z wykorzystaniem wielu precyzyjnych, manualnych testów różnicowych. Wynik całego badania warunkuje podjęcie odpowiedniego leczenia.

W zależności od rodzaju dysfunkcji stosuje się różne sposoby terapii. Inne techniki będą stosowane w przypadku leczenia nerwu, inne w przypadku leczenia mięśni, jeszcze inne w przypadku leczenia stawów. Jeżeli dysfunkcja somatyczna związana jest z występowaniem bólu to wykorzystuje się środki uśmierzające ból. Jeśli w badaniu stwierdza się ograniczoną ruchomość stawu (hypomobilność), to należy zastosować środki zwiększające ruchomość. Jeśli ruchomość jest za duża (hypermobilność) zastosowanie mają środki zmniejszające ruchomość. Zasadniczo we wszystkich rodzajach technik unika się bólu.